تو که بی رحم نبودی ای آسمان
آرزوهای نا تمام من را می سرودی
دیشب با ناباوری از من
ستاره های عشقم را ربودی
از تو هیچ دیگر نمی خواهم
دستهای تو همرنگ پاییز است
آرزوها در دلم افسرد
بی چاره حال من که رقت انگیز است

آسمان چرا این شد؟
مگر من برای تو بَد بودم؟
من که دستهایم از واژه ها پُر بود
منکه شاعری را بلد بودم!

آسمان این نبود مُزد شبهایم
تو ناجوانمردانه سهم کردی
شاید حساب گناه های من را
از آرزوهای من کم کردی؟
چقدر دلتنگ ام آسمان وقتی نیست
یکی از جای دور مرا صدا می زند
دلم می خواست می ماندم اندکی دیگر
چشمهایم را به زودی خواب می بَرَد.
دلم برایت تنگ می شود حتما
دعا کن آرام شوم اینبار
چشمهای خیس برای تو

گاهی که ابری می شود دلت ، ببار...

.

هنوز نگاهت را از من گرفته ای و حتی نیم نگاهی به من نمی اندازی

تنهائی مثلِ خُوره به جانم افتاده است و خاطراتِ عاشقانه ای
که روحم را ذره، ذره می میراند.
تنها گناهِ تو این است که دل به دریا سپردی و با موج هایش روحت را شستشو،
و جرمِ من نچیدنِ سیبی که هنوز بویِ بی گناهیِ هابیل دردستانم مست می‌کند شیطان را.
جرم تو بی گناهی است و گناهِ من گناهی است که در هیچ زمینی نمی تواند ریشه زند
و یا در چشمانِ تو زائیده شود.
تو چترِ نگاهت را از زمین دلم دریغ کرده ای و در قحطیِ واژه ها
سخت ترین مجازات را برایم روا داشته ای.
تا می خواهم واژه ها را سر بزیرِ نگاهت کنم، شب می شود و در تاریکی ،
هم آغوشِ یک سطرِ ماندهِ به ناگفته هایم، به خواب می روم.
خوابی که بدونِ هیچ دغدغه ای درد هایم را
در تو خلاصه می کند و تو هم به نظاره می نشینی تنِ تکیده ام را
که در حسرتِ صدایت هلهله می زند مرگ را.
تو رفتی و من مانده ام با واژه هائی که مهربان تر از دیروزند و
غزل هائی که روز به روز در تو می شکنم، تا زاده شود پری زاده ای
که سهمِ تنهائی ام را ازچشمة چشمانش بنوشم

 یک لحظه طول میکشه تا از یکی خوشت بیاد!!

  یک دقیقه طول میکشه که یکی رو بپیچونی        

 یک ساعت طول میکشه تا یکی رو دوست داشته باشی!!

 یک روز طول میکشه تا دلت برای یکی تنگ بشه!

  یک هفته طول میکشه تا به یکی عادت کنی!!

و حتی کمتر از یک ماه طول میکشه تا عاشق کسی بشی

اما یک عمر طول میکشه تا فراموشش کنی...!!

1.عامه مردم روح خود را می فروشند تا با عایدات آن عمری را با وجدان طی کنند.(لوگان اسمیت)
2.جامعه آزاد جامعه ای است که افراد منزوی در آن امنیت کامل داشته باشند.(آدالی استیونسن)
 3.برای اکثر مردم مرگ در راه اصول آسان تر از زندگی کردن بر اساس آن است.(آدالی استیونسن) 
 4.جامعه مثل آب نمک است شنا کردن در آن بد نیست اما بلعش وحشتناک است.(سایمن استرانسکی) 
 5.این یک اصل غیرقابل تردید است: کسانی که دائما از شرافت حرف می زنند از آن بویی نبرده اند.(رابرت سرتیس)
 6.همیشه دوست داشتم فرصتی دست می داد تا فروتنی را تمرین کنم اما همواره به خاطر می آوردم که من مهم تر از آن هستم که اوقاتم را صرف چنین اموری کنم.(اسحاق سینگر)
 7.انقلاب ستمدیدگان را آزاد نمیکند تنها استثمارگران را عوض میکند.(برنارد شاو)
 8.وقایعی مثل انقلاب، تنها شروع جذابی دارند.(هوارد ساکلر)
9. او هیچ چیز نمی داند ولی تصور می کند وتظاهر می کند که همه چیز را می داند  این تعریف مختصر یک نماینده مجلس است.(برنارد شاو)
10.زمانی که پریان از رقصیدن و روحانیون از گوشه نشینی دست برداشتند، عمر دنیای شاد به پایان می رسد. (جان سلدن)
 11.واعظ می گوید: چنان کن که من میگویم، نه چنان که من میکنم.(جان سلدن)
 12.خداوند، شریر را به اندازه کافی بر تخت نگه میدارد تا فرصت کافی برای توبه کردن داشته باشد.(سوفی سگور)
 13.آنان که گذشته را به خاطر نمی آورند مجبور به تکرار آن هستند.(جرج سانتایانا)
14. هرچه بیشتر انسان ها را می شناسم، سگ ها را بیشتر ستایش می کنم. (ایوان شفر)
15.اگر تمامی ما قدرت جادویی خواندن افکار یکدیگر را داشتیم نخستین چیزی که در دنیا از بین می رفت عشق بود.(برتراند راسل)
16. احساس وظیفه در کار نیکو و در روابط آزاردهنده است. انسان ها تشنه محبت اند نه مراقبت. (برتراند راسل)
 17.ترس از عشق، ترس از زندگی است و آنان که از عشق دوری می کنند مردگانی بیش نیستند. (برتراند راسل)
 18.زندگی خوب، زندگی شاد است، البته منظور من این نیست که اگر شما خوب باشید حتما شاد خواهید بود. منظور من این است که اگر شما شاد باشید خوب زندگی خواهید کرد. (برتراند راسل)